Historia Paryża sięga czasów starożytnych. W ciągu wieków z małej celtyckiej osady i średniej wielkości miasta w Cesarstwie Rzymskim Paryż stał się stolicą państwa Franków i Francji, wreszcie metropolią o ogólnoeuropejskim i światowym znaczeniu.
Początki miasta. Pochodzenie nazwy.
Historyczne jądro Paryża stanowi wyspa Île de la Cité na Sekwanie, na której położony jest m.in. Palais de Justice oraz katedra Notre-Dame de Paris. Jest ona połączona z mniejszą wyspą Île Saint-Louis, gdzie znaleźć można XVII i XVIII-wieczne kamienice.
Paryż był pierwotnie osadą celtycką, głównym ośrodkiem plemienia Paryzjów (łac. Parisii), którzy zasiedlili Île de la Cité w III wieku p.n.e. W 52 r. p.n.e. przybyli tu Rzymianie. Miasto znane było wówczas pod nazwą Lutetia Parisiorum, gdzie Lutetia oznacza podmokłe miejsce. Niedługo później miasto zaczęło się rozwijać na lewym brzegu Sekwany (dzisiejsza Dzielnica Łacińska). Powoli coraz częściej używano jedynie nazwy Paris i tak zostało do dzisiaj.
Przez cały okres starożytności Paryż był mało znaczącą osadą i pozostawał w cieniu takich miast jak Lyon czy Bordeaux. Rozwój miasta datuje się od XIII-XIV wieku. W XIV wieku Paryż miał około 250 tys. mieszkańców, pod koniec XVIII wieku 0,5 mln, około roku 1835 1 mln, a w roku 1900 2,9 mln.
Rzymianie władali miastem aż do 508, kiedy to Chlodwig I, król Franków, założyciel dynastii Merowingów uczynił je swoją stolicą. Najazdy Wikingów w VIII wieku zmusiły mieszkańców do postawienia fortecy. Mimo to 28 marca 845 miasto zostało złupione. Słabość karolińskich królów Francji doprowadziła do wzrostu potęgi książąt Paryża. W 987 królem Francji obrany został Hugo Kapet.
W XI wieku miasto zostało rozbudowane silnie na prawym brzegu. W XII i XIII wieku, a zwłaszcza za rządów Filipa II miasto przeżywało gwałtowny rozwój. Powstała pierwsza forteca Luwru oraz ważniejsze paryskie kościoły, w tym katedra Notre Dame. Kilka szkół na lewym brzegu zostało połączonych - tak powstał znany paryski uniwersytet Sorbona. Miasto przeżywało okres rozwoju jako ośrodek handlu oraz centrum naukowe, co zostało przerwane przez epidemię Czarnej Śmierci. Pod
wpływem tej epidemii król Ludwik XIV przeniósł rezydencję królewską z Paryża do pobliskiego Wersalu.
14 lipca 1789 wybuchła rewolucja francuska, którą zapoczątkowało zdobycie paryskiego więzienia Bastylii.
Szturm Bastylii 14 lipca 1789 r.
W roku 1870 wojna francusko-pruska zakończyła się oblężeniem Paryża.
Pod koniec XIX wieku Paryż przeżywała okres rozkwitu zwany Belle époque. Wówczas to powstał symbol miasta - wieża Eiffla (1889).
Wieża Eiffla
W roku 1900 w Paryżu zorganizowano Olimpiadę, która ponownie zagościła do miasta w 1924 r.
17 października 1961 roku policja paryska dokonała masakry Algierczyków. Prawdopodobnie zginęło od 50 do 200 osób, wielu było rannych. Nikt nie został ukarany.